Soleo en Woking
De verbroedering met de Engelse scheidsrechters uit Woking ontstond midden de jaren 80 tijdens het Internationale Paastornooi van K. Lyra TSV.
Enkele Engelse jeugdploegen namen traditioneel deel aan dit prestigieuze tornooi en onder de begeleiding (ouders en supporters) bevonden zich enkele scheidsrechters uit Woking.
Wanneer het Engelse jeugdteam niet speelde, kon je de Britten steevast aan de toog terugvinden waar ze toevallig of niet in contact kwamen met enkele van onze dorstige Soleo scheidsrechters. Gezien de gemeenschappelijke hobby waren beide partijen al snel elkaars gesprekspartner.
Ofschoon sommigen de Engelse taal niet machtig waren, konden beide partijen prima met elkaar opschieten. Zo ontstond, letterlijk tussen pot en pint, het idee om een verbroedering op te starten tussen de Woking Referees en Soleo.
In mei 1985 kwamen onze Engelse vrienden per mini-bus als eerste naar ons toe. De prille vriendschapsbanden van het paastornooi werden verder uitgebouwd en verstevigd. Exact één jaar later (mei 1986) reisde Soleo naar Woking voor een driedaagse trip dewelke echt onvergetelijk werd. Dat het Soleo voetbalteam er bovendien de eerste plaats wegkaapte, was de kers op de taart en het startschot om nog vele reizen te laten volgen.
Ondanks de intussen gegraven tunnel onder het kanaal en de goedkope vliegtarieven van ondermeer Ryanair en Easyjets, blijkt de oversteek van de Noordzee in groepsverband de jongste jaren niet zo evident. Ondanks de financiële en economische crisis staken wij in mei 2010 voor het laatste het kanaal over. Een geplande oversteek anno 2012 werd op vraag van de Engelse collega’s in extremis afgeblazen.
Dit neemt niet weg dat we onze collega’s, of zeg maar vrienden intussen, van Woking nog steeds een warm hart toedragen. In 2013, 2015 en 2017 waren ze op ons Pinkstertornooi te gast. Ook voor de editie in 2019 gaven ze al te kennen aanwezig te zullen zijn.
Tijdens één van de verbroederingsweekends werd onze toenmalige voorzitter en intussen onze erevoorzitter Walter Van Peborgh overmeesterd door de dankbetuigingen die hem te beurt vielen. Wanneer de voorzitter van Woking zijn lofzang beëindigde, repliceerde Walter in zijn beste Engels: “Vielen dank … danke schön”.